Een meest gestelde vraag van artsen: Ik ben toch best intelligent en hoe kan het nou dat ik het niet voor elkaar krijg om dit zelf op te lossen? Waarom houdt het me zo bezig en heeft het zo’n invloed op mijn emoties en slaapconditie?
‘Tja’, zeg ik dan, ‘ik denk omdat u mens bent en geen robot.’
De grens waarbij de emoties oplopen ligt voor iedereen verschillend. Bij de een stroomt de emmer redelijk snel vol en is er weinig nodig om deze over te laten lopen en bij de ander moet je eerst een regenton vullen voordat de grens bereikt is. Met name de laatste groep is nogal trots op hoelang zij dit kunnen volhouden. Het verraderlijke is dat juist bij deze laatste groep de schade het grootst is als ze toe moeten geven dat ze hun werk niet langer aankunnen. Zij zijn dan zo uitgeput en energieloos dat hun periode van herstel minimaal 12 maanden in beslag neemt.
Deze artsen gaan te lang door met levens redden. En zijn daarnaast ook nog eens bezig onderlinge spanningen binnen de vakgroep in vreedzame banen te leiden. Ze zijn zich niet bewust dat dit ten koste gaat van hun eigen gezondheid en (sociale) leven. De gevolgen zijn dan vaak niet te overzien. In het slechtste geval zijn ze, door het tekort aan aandacht voor gezin, familie en ontspanning, in één klap alles kwijt: werk, partner, gezondheid en vrienden. Hoewel een aantal artsen echt verrast reageert, geven sommigen toe al langer rond te lopen met burn-out klachten. Zij hebben wel degelijk de burn-out zien aankomen, maar bewust en onbewust de keuze gemaakt alle reacties uit de omgeving en signalen van het lichaam te negeren, met als belangrijkste reden een extreem hoog plichtsbesef.
Als dan de uitspraak ‘Wie niet horen wil moet voelen’ waarheid wordt komt dit als een mokerslag aan. Vooral onder de perfectionisten en de workaholics. Zij gaan maar door en weten niet meer waar te stoppen. Deze grenzeloosheid wordt gevoed door een extreme behoefte om alles goed te willen doen en wordt beheerst door de gedachte niet gemist te kunnen worden. Stel dat het laatste waar blijkt te zijn, juist dan is het prioriteit je leven zo te organiseren dat je gezondheid en privéleven daar nooit onder lijden. Alleen dan kun je optimaal functioneren, zonder een belasting te zijn voor anderen.
Hij was het eens met zijn vrouw dat hij zaken anders moest aanpakken. Maar ja, waar moest hij de tijd vandaan halen?
Ik ken een jonge medisch specialist die, toen hij kennis met mij maakte, vertelde dat zijn vrouw een artikel over mij gelezen had en hem dat had gegeven, waarbij ze haar zorg om hem besprak. Hij was het eens met zijn vrouw dat hij zaken anders moest aanpakken. Maar ja, waar moest hij de tijd vandaan halen? Zijn passie voor zijn werk is groot en hij is overtuigd van het feit dat zijn patiënten hem nodig hebben.
Wie denkt dat dokters weten hoe ze met de eigen gezondheid om moeten gaan, komt bedrogen uit. Dokters willen levens redden. Dat is hun missie. Zij hebben last van het ‘There is always room for one more’ virus.
Besmet te zijn door dit ‘virus’ hoeft totaal geen probleem te zijn, mits de waarde van voldoende herstel meegewogen wordt. Elke lichaam geeft signalen bij overbelasting.
Mijn missie is medisch specialisten gewaar te laten worden van de prioriteit voor hun mentale, fysieke en sociale gezondheid en vaardigheden aan te reiken ter verbetering van hun welbevinden.
Gun jezelf een levenskrachtexpert
Vul hieronder jouw gegevens in en ik neem contact met je op
