Het is vijf uur in de namiddag. De zon schijnt nog volop, terwijl in de verte ook dreigende donker wolken zichtbaar zijn. We lopen samen langs de zee. Diep in gedachten verzonken loopt hij naast me.
Opeens zegt hij: “Ik weet niet waar ik moet beginnen Sharon, maar ik ben bang. Bang om fouten te maken. Bang om van vermoeidheid om te vallen. Bang een ongeluk te veroorzaken. Bang mijn partner, familie en vrienden te verliezen. Ik functioneer, maar ik vraag mezelf af hoe lang ik dit nog volhoud. Ik moet zekerheid uitstralen, want iedereen kijkt op naar mijn positie en men verwacht dat ik alles aankan.”
Diep in gedachten verzonken loopt hij weer verder. Zijn hoofd gebogen. Hij staart naar de grond. Zich totaal niet bewust van zijn omgeving.
Wat moet ik doen
“Ik voel zoveel druk. Ik raak hier gestrest van. Ik krijg steeds meer fysieke klachten en zou het liefst mijn verantwoordelijkheid een tijdje neer willen leggen. Het is me allemaal te zwaar op dit moment. Wat moet ik doen”
Ik richt me nu even tot jou, omdat ik dit gesprek tussen hem en mij wil houden. Wat ik hier wil zeggen is, dat angst ontkracht en onze persoonlijkheid in de weg zit. Deze man functioneert al jarenlang op een toppositie. Hulp zoeken is een grote stap voor hem. Gelukkig voor hem heeft hij, voordat er gebeurt waar hij zo bang voor is, besloten zijn trots en angst om te falen opzij te zetten en contact met me op te nemen.
Natuurlijk kun je zeggen dat hij aan iets anders moet denken, alleen zo eenvoudig is dat niet voor mensen die even niet weten wat ze in hun situatie het beste kunnen doen. Daar is begeleiding in nodig. Zeker op het niveau waarin je je eenzaam aan de top voelt.
Luisteren
Ik help hem oprechte aandacht te geven. Te luisteren naar zijn twijfel, frustratie en pijn. Door te onderzoeken welke gebeurtenissen zijn huidige gedrag bepaald hebben. Ik laat hem zien waar hij in zijn verhaal vastgelopen is in zijn overtuigingen, aannamen en fantasieën. Waardoor hij zijn open blik op de situatie verloren heeft en zich heeft laten misleiden onder invloed van zijn interpretatie en beleving van de situatie.
Wanneer ik hem een andere perspectief bied op de situatie, kan dit zijn stressniveau verlagen, mits mijn uitleg aannemelijk en in overeenstemming is met zijn waarneming.
Mijn doel is om zijn zelfvertrouwen te herstellen en hem te laten zien dat het sterk is om hulp te vragen in moeilijke tijden. Ik wil hem ook tonen dat hij een voorbeeld kan zijn voor anderen door openlijk te praten over mentale gezondheid.
Hulp vragen is leiderschap tonen
Dat hulp vragen nooit een teken is van zwakte maar juist een teken van persoonlijk leiderschap, gezondheid en geluk. Dit geldt ongeacht leeftijd, sociale status en geslacht.
Ik geloof dat meer leiders de stap moeten zetten om hulp te vragen. Ik wil je graag helpen om je angst te overwinnen, zodat je weer vol vertrouwen, enthousiast en met plezier kunt genieten van jezelf, je omgeving en je maatschappelijke impact.
